Jeszcze nie tak dawno temu, myśl o dożyciu setki była mrzonkowym marzeniem. W ostatnich latach długość życia w Polsce i innych krajach wydłużyła się. Ulotki reklamujące ubezpieczenia i fundusze inwestycyjne pokazują uśmiechniętych emerytów podczas podróży czy rejsu statkiem.
Każdy chciałby być długo młody i zdrowy.
- Co 100-latkowie robią inaczej od reszty społeczeństwa?
- Co powoduje, że żyją długie lata i niejednokrotnie są w lepszej kondycji niż 70- latkowie.
- Co ma największy wpływ na długość życia?
Kilka lat temu Junko Takahashi* przeprowadziła wywiady z grupą seniorów. Prześledziła co jedzą, jak żyją japońscy 100-latkowie. Trudno było jej na początku jednoznacznie stwierdzić co łączy 100-latków. W czasie swoich dociekań nie znalazła eliksiru młodości. Na końcu badań wyodrębniło się kilka wspólnych cech wyróżniających zdrowych 100-latków:
- W grupie pytanych 100-latków nie było osób otyłych. Wszystkie osoby miały prawidłową wagę ciała.
- Dieta 100-latków chociaż się różni, występują w niej wspólne cechy:
- Badane osoby pochodzą z Japonii. Większość posiłków bazuje na wschodniej kuchni.
- Codziennie jedzą warzywa, wiele osób je domowej roboty dżem.
- Lubią wołowinę. Jednak mięso – rybę, wołowinę, jedzą rzadko, w porównaniu do zachodniej kuchni. Jeden z lekarzy stulatków podał, że w ciągu tygodnia sięga po wołowinę dwa razy w tygodniu (po stek o wadze: 60 gramów). Część 100-latków polubiła mięso w zaawansowany wieku.
- Nie zawsze ważne jest to, co jedzą, ale kultura jedzenia:
- Jedzą mało, tyle by nie obciążać zbytnio żołądka
- Dokładnie przeżuwają jedzenie, przez co spożywanie posiłków trwa u nich bardzo długo.
- Czerpią radość z posiłków. Część 100-latków je według wytycznych lekarza, inni jedzą to, co lubią. Nawet niektórzy piją dobrej jakości alkohol. Zawsze trzymają się małych ilości – kilku łyków.
- Nie jedzą gotowych dań. Posiłki przygotowują sobie sami, albo gotują je im najbliżsi.
- Żyją w zgodzie z najbliższymi. Dzieci, wnukowie pomagają im. Czasem z nimi mieszkają. W wielu przypadkach rodzina przygotowuje 100-latkowi posiłki, spotykają się by porozmawiać.
- Są pogodni i życzliwi. Mają wsparcie wspólnoty.
- W ciągu 100-lat przeszli różne trudne sytuacje – głód, wojnę, złe traktowanie od innych, ciężkie choroby. Wyszli z tego co złe, dzięki ogromniej woli przeżycia.
- Pomimo wieku są bardzo aktywni. Część z nich nadal pracuje.
- Najwięcej 100-latów pracowało na roli lub w leśnictwie. Drugie miejsce to praca biurowa, w przypadku kobiet zajmowanie się gospodarstwem domowy. Trzecia grupa to handel.
- Codziennie ćwiczą swoje ciało. Spacerują, sprzątają w domu, wykonują rano lekkie ćwiczenia. Część osób bierze udział w zawodach dla seniorów. Dla większości prace w domu oznaczają aktywność fizyczną. Sami sprzątają i gotują.
- Codziennie notują. Czasem jest to tylko jedno zdanie, ale robią notatki regularnie.
- Dbają o siebie i o swój wygląd. Aktywni 100-latkowie wychodzą z domu i spotykają się ze znajomymi stąd ich dbałość o wygląd. Chcą przy uśmiechu pokazać pełne uzębienie. Dobierają ubrania i dodatki tak, by pasowały do siebie.
- Mają przyjaciół i nawiązują nowe znajomości. To im pomaga, gdy najbliżsi odejdą wcześniej od nich.
- Uczą się nowych rzeczy, ćwiczą mózg. Jedni dużo czytają, inni uczą się kolejnych dziedzin sportu. Pomimo wieku cały czas się rozwijają.
Podziel się linkiem do tego wpisu z osobą, której życzysz wielu lat w zdrowiu 🙂
*) Tekst napisałam po przeczytaniu książki: „Japoński przepis na stuletnie życie. Co jedzą, ile śpią i jak żyją najbardziej długowieczni ludzie na świecie”, autorstwa: Junko Takahashi
